KEŞKEK OLSA DA YESEK

Anadolu gerçeği. Anadolu’ya bakın. İnsanın beslenmesi için Anadolu’daki olanaklara, malzemeye bakın ve neler ortaya çıkabilir, neler yapılabilir onu düşünün.

İnsanlığın varolduğu günden beri temel besin kaynakları nelerdir? Tabi öncelikle avcılık dönemi geliyor ve bu dönemde elimizde et var. Daha sonra insanlar toplayıcılığa geçti, topladılar, bunları aşıladılar. Topladıklarını terbiye ettiler ve tahıl ürünlerini elde ettiler.

Resim 1: Keşkek yapan bir kadın

Şimdi elimizde tahıl ürünü de var. Ee o zaman hadi gelin KEŞKEK yapalım.

Buğday biçilir, biçilen buğday alınıp harmanlanır ve büyük akarsularda yıkanır. Büyük beyaz örtülerin üzerine serip kuruturuz ve buğday keşkek yapmak için hazırdır.

[Keşkek nasıl yapılır? Ayıklanmış ve yıkanmış buğdayı tencerede kaynatın. İyice kaynayan ve ortalarından ayrılan buğdayları bir süzgeç içine alarak suyunu süzün ve buğdayları ezin. Ayrı tencerede kaynayan etleri ya da tavuğu çıkararak lif lif olacak şekilde parçalayın. Büyük bir tencerenin içine kaynayan ve ezilen buğdaylar koyarak üzerine et suyu ilave edip karıştırın. Yeteri kadar su koyduktan sonra lif lif hazırlanan etleri buğdayın içine ilave edip karıştırın. Tahta kepçe ile karıştırılan keşkeği karıştırırken ezmeye devam edin. İyice sakız gibi oluncaya kadar karıştırarak pişirin. Servis tabağına alınan keşkeğin üzerine tereyağı ile kavrulan kırmızı biberli sosu gezdirerek sıcak servis yapın. Afiyet olsun…]

Keşkek; bir Yörük, Türkmen yemeğidir. Türk sofra kültüründe padişah sofrasının, özel günlerin, düğünlerin olmazsa olmaz yemeğidir. Türk inanç kültüründe de ziyaret yerlerinde bir hayır yemeği olarak mutlaka dağıtılan özel yemek olarak yerini almıştır. Ülkemizde belli farklılıklarla da olsa yaşatılmaya devam etmektedir. Ayrıca Evliya Çelebi’nin Seyahatname’sinden günümüze kalmış tek yemek keşkektir.

Resim 2: Düğün keşkeği

Bu yemek profesyonel anlamda şeflerin, aşçıların varlığıyla değil, köyün içinde yemekten anlayan ve düğünlerde yemek yapan yaşlı ve onların el uzattıkları kadınların bir araya gelmesiyle yapılır ve etkinliğini sürdürür. Bu yemek hazırlanırken bir araya gelen kadınlarımız ortak bir emek akıtırlar. Büyük kazanlarda keşkeği dövme işi (pişerken sürekli karıştırılması) çok güç gerektiren bir iştir. Tek başınıza yaptığınızda çok çabuk yorulursunuz ama paylaşımlı olduğunda bu iş daha kolay olur. Hele kadınlar kazanların başındayken birbirlerine mani söylemeleri, birbiriyle atışma yapmaları ortamın daha eğlenceli daha renkli olmasını sağlamaktadır.

Eğer yapılan keşkek tüketilmemişse evlerine götürmek isteyenler yanlarında getirdikleri kaplara keşkek doldurularak alırlar. Ayrıca yiyemeyenlere, davete gelemeyenlere de o gün içinde evlerine keşkek gönderilir. Çünkü bizim mahallede herkes o gün pişen keşkekten yemelidir.

Resim 3: Servise hazır bir keşkek tabağı

Keşkek, bilen ve yiyen bir kişi için özlemdir. Anadolu’nun kültürel bir mirasıdır. Tatmayan ve bilmeyenlerin bu lezzete ulaşmasını sağlamakta yarar var. 

Keşkek Anadolu’nun yüzyıllardır getirdiği bir lezzet bir gelenekse bize düşen görev bu lezzeti yüzyıllar sonrasına taşımaktır.